Interview: de eerste vrouwelijke bestuurder van ons waterschap

Mw. Tiesinga-Autsema in 1987 bij de ingebruikneming van RWZI Horstermeer

Wie is Marie-Louise Tiesinga-Autsema?

Marie-Louise Tiesinga-Autsema was de eerste vrouwelijke bestuurder van ons Waterschap Amstel, Gooi en Vecht (AGV). In de Eerste Kamer hield zij zich met diverse onderwerpen bezig. Defensie, cultuur en verkeer en waterstaat waren daarvan de belangrijkste. Ook zette zij zich veel in voor dierenwelzijn.

U was de eerste vrouwelijke bestuurder van ons waterschap. Was u zich daar toen van bewust?

Ja, ik was me daar zeer van bewust. Ik werkte als Eerste Kamerlid op allerlei terreinen aan de emancipatie van vrouwen. In politieke, bestuurlijke functies en in de krijgsmacht. Denk aan grote, maar ook kleine dingen. Bijvoorbeeld door bij vacatures m/v te vermelden. Vergis je niet: dit was in de jaren tachtig van de vorige eeuw nog lang geen gewoonte. Bij de vacature voor het voorzitterschap van het Zuiveringschap Amstel- en Gooiland in december 1984 stond het er wel bij. Bekijk het voorstel verkiezing voorzitterschap Algemeen Bestuur uit 1985 (U verlaat deze site).

Was dat een reden om uzelf verkiesbaar te stellen?

Ik was op zoek naar een maatschappelijk relevante bestuurlijke parttime functie, naast mijn Eerste Kamerlidmaatschap. En dan in een branche waar ik beroepsmatig iets van wist. In de Senaat was ik woordvoerder Verkeer en Waterstaat, vandaar.

Hoe heeft u het werk als vrouwelijke bestuurder van het waterschap ervaren, in vergelijking met uw andere posities als bestuurder?

Het bestuurlijke werk op zich verschilde niet. Wel de sfeer, die tamelijk macho was. Waterschappen waren oorspronkelijk echte mannenbolwerken. Het Algemeen Bestuur bestond toen uit 43 leden, waarvan 1 vrouw. Het verschilde qua mentaliteit veel met andere besturen, waarin ik ook als enige vrouw functioneerde. Zoals bijvoorbeeld als vicevoorzitter van de Vaste Kamercommissie Defensie in de Eerste Kamer. Of als voorzitter van de Vereniging tot Behoud van Monumenten van Bedrijf en Techniek in de Zaanstreek.

Van leden gekozen vanwege hun politieke achtergrond had ik anders verwacht. Alleen leden van de VVD en D66 waren een gunstige uitzondering. Van hen kreeg ik veel steun. Het voelde alsof er constant met mijn vrouw-zijn rekening werd gehouden. Dat ik overal op moest letten. En meer dan mijn gebruikelijke best moest doen. Heel vermoeiend.

Mw. Tiesinga-Autsema in 1987 bij ingebruikneming RWZI Horstermeer, links naast Neelie Kroes

U heeft zich in uw carrière hardgemaakt voor de positie van vrouwen in onze maatschappij. Door inzet van vrouwen als u is er in de afgelopen 35 jaar veel veranderd. Wat is het verschil tussen de positie van vrouwen toen, en nu?

Een wereld van verschil. Voor het grootste deel komt dit door het aandeel van de vrouwen zelf. We hebben laten zien dat we goed zijn, al moesten we daarvoor soms extreem ons best doen. In bepaalde situaties zijn we zelfs beter, met meer empathie en gericht op compromis.

Welke stappen zouden moeten we nog zetten, volgens u?

Oh, dat verschilt per sector. Maar laten we eens beginnen met volstrekt gelijke beloning in alle sectoren van de samenleving. Dat verstevigt onze positie, vergroot ons zelfvertrouwen en bevordert het respect van mannen voor hun vrouwelijke collega’s.

Wat is volgens u het voordeel van vrouwen in topposities?

Dat vrouwen empathischer zijn en de werksfeer beter maken weten we allang. Meer vrouwen in topposities is de sleutel tot economische groei, zo valt al te lezen in een rapport van de Europese Commissie uit 2010. De Europese studie stelde overigens toen al dat het talent en de vaardigheden van vrouwen beter moeten worden benut. Dit is nodig om daadwerkelijk uit crises te raken, en een slimme, concurrerende economie te zijn.

Zo ver is het nog steeds niet. Gezien de internationale ontwikkelingen is het hiervoor de hoogte tijd. Waar wachten we nog op?!

Waar bent u het meest trots op in uw carrière?

Op mijn werk voor mensen die zonder of grotendeels buiten eigen schuld in grote problemen zijn geraakt. Denk aan asbestslachtoffers, verkeersslachtoffers, de slachtoffers van de vliegramp Bijlmermeer en militairen die uit oorlogsgebieden terugkwamen met PTSS. Maar ook op mijn werk in het kader van armoedebestrijding. En natuurlijk ook op mijn werk voor de dierenbescherming.

U bent een voorbeeld voor velen. Welk advies heeft u voor vrouwen die hun droom of ambitie willen verwezenlijken?

In de eerste plaats: doe je best op school! Daarmee begint alles, of je nu met je hoofd of je handen gaat werken. Maak een keuze waarmee je je brood kunt verdienen, en economisch zelfstandig kunt worden. Dat is essentieel. Al tref je nog zo’n fijne partner waarvan je denkt dat je eeuwig bij elkaar zult blijven.

Als je nog niet precies weet wat je wilt: laat je testen, of raden door iemand die kijk op je heeft. Heb je eenmaal een doel gekozen? Laat je niet afleiden en houd je doel voor ogen, ook als het tegenzit. Zoek steun bij anderen die je vertrouwt. Geef niet op!